پوشش جنگلي بعد از مراتع طبيعي بكر موثرترين عامل جلوگيري از فرسايش هاي آبي و خاكي هستند. تخريب جنگلها طي چند دهه اخير روند افزايشي به خود گرفته و به عنوان يكي از مباحث بحراني در سراسر جهان و به ويژه ايران در بسياري از محافل مربوطه مطرح گرديده است. بر اساس آمار، تخريب جنگلها در 30 سال اخير حدود 225 ميليون متر مكعب بوده كه نه تنها از نظر اقتصادي خسارت زيادي را به كشور وارد ميسازد بلكه خسارت ناشي از جاري شدن سيل و همچنين طوفان، فرسايش خاك و ... غير قابل تصور ميباشد. چنانچه روند تخريب جنگلهاي كشور با همين سرعت ادامه يابد ميتوان تصور نمود كه ظرف 30 الي 40 سال آينده جنگلهاي كنوني خود را نيز از دست بدهيم.